Comité de Autoridades Competentes

O artigo 36 bis do texto refundido da Lei de Augas dispón a existencia, no caso das Demarcacións Hidrográficas con bacías intercomunitarias, dun órgano de cooperación denominado Comité de Autoridades Competentes. O Real Decreto 126/2007, de 2 de febreiro regula a súa composición, funcionamento e atribucións.

• Funcións:
  • Favorecer a cooperación no exercicio das competencias relacionadas coa protección das augas que posúan as distintas Administracións Públicas no seo da respectiva demarcación hidrográfica.
  • Impulsar a adopción polas administracións públicas competentes en cada demarcación das medidas que esixa o cumprimento das normas de protección do Texto Refundido da Lei de Augas.
  • Proporcionar á Unión Europea, a través dos Órganos competentes da Administración Xeral do Estado, conforme á normativa vixente, a información relativa á demarcación hidrográfica que se queira.
•  Composición:

  • O Comité de Autoridades Competentes da Demarcación Hidrográfica do Miño-Sil está constituido polo Presidente, un Secretario y os vogais que se determinan no artigo 4 do Real Decreto 126/2007, de 2 de febreiro.

  • Será Presidente do Comité de Autoridades Competentes o do Organismo de conca, e actuará como Secretario, con voz pero sin voto, o Secretario Xeral do Organismo.

• Actas:
  • Reunión constitutiva
  • 22 de xuño de 2011
  • 23 de setembro de 2011
  • 19 de decembro de 2013
  • 26 de setembro de 2014
  • 2 de setembro de 2015
  • 5 de abril de 2017
  • 1 de xuño de 2018
  • 25 de xuño de 2020
  • 4 de novembro de 2021
  • 7 de abril de 2022
  • 22 de novembro de 2022
  • 28 de febreiro de 2024
  • 14 de xaneiro de 2025

• Acceso a documentación

As principais funcións da Oficina de Planificación Hidrolóxica, dacordo co Real Decreto 984/1989, de 28 de xullo, polo que se determina a estructura orgánica dependente da Presidencia das Confederacións Hidrográficas son as seguintes:

A recompilación e no seu caso a realización dos traballos e estudos precisos para a elaboración, seguimento e revisión do Plan Hidrolóxico da bacía.

Informar da compatibilidade co Plan Hidrolóxico de bacía das actuacións propostas polos usuarios.

A redacción dos Plans de ordenación das extraccións en acuíferos declarados sobrexplotados ou en risco de estalo e de aqueles outros en proceso de salinización.

A oficina de Planificación Hidrolóxica da bacía é o órgano de apoio técnico do Consello da Auga.

O actual Xefe de Planificación Hidrolóxica é Carlos Guillermo Ruiz del Portal Florido. 

Segundo se recolle no Artigo 4 do Real Decreto 266/2008, do 22 de febreiro, créase a Dirección Técnica da Confederación Hidrográfica do Miño-Sil, con nivel orgánico de Subdirección Xeral.

No marco de competencias definido no Real Decreto 984/1989, de 28 de xullo, a Dirección Técnica, como unidade administrativa responsable da xestión das obras públicas de infraestructura hidráulica a cargo do Organismo de bacía, desenvolve as seguintes funcións:

• Estudo, redacción do proxecto, dirección e explotación das obras e aproveitamentos financiados con fondos do organismo ou que encomenden a esta ao Estado, ás comunidades autónomas, ás corporacións locais, outras entidades públicas ou privadas, ou aos particulares.

• A supervisión e aprobación técnica dos proxectos que teñan que ser financiados con fondos propios do organismo.

• As actuacións encamiñadas a lograr o aproveitamento máis racional da auga.

• O estudo e proposta dos outorgamentos, das tarifas e prezos relativos ó réxime fiscal en materia de augas e bens de dominio público hidráulico, de acordo coa normativa vixente.

• A execución das ordes de desencoro.

• A designación dos directores e inspectores das obras.

O actual Director Técnico é Manuel Ignacio Rodríguez Acebes. (Resolución do 2 de abril de 2009, da Secretaría de Estado de Medio Rural e Auga, pola Orden ARM/103/2009 de 26 de enero). 

No artigo 16 do Real Decreto 1/2001, polo que se aproba o Texto Refundido da Lei de Augas, establécese o concepto de bacía, que se modifica ao incorporarse ao Dereito español a Directiva 2000/60/CE, que establece un marco de actuación no eido da política de augas. Aos efectos de esta transposición, enténdese por bacía hidrográfica "a superficie de terreo cuxa escorrentía superficial flúe na súa totalidade a través dunha serie de correntes, ríos e eventuais lagos cara o mar por unha única desembocadura, estuario ou delta. A bacía hidrográfica como unidade de xestión do recurso considérase indivisible".

Esta mesma transposición engade ao RD 1/2001 o artigo 16 bis, co que introduce a figura da Demarcación Hidrográfica: " (...) Enténdese por Demarcación Hidrográfica a zona terrestre e mariña composta por unha ou varias bacías hidrográficas veciñas e as augas de transición, subterráneas e costeiras asociadas ás devanditas bacías (...) O Goberno, por Real Decreto, fixará, oídas as Comunidades Autónomas, o eido territorial de cada demarcación Hidrográfica que será coincidente co seu plan hidrolóxico".

En febreiro de 2007, aprobouse o Real Decreto 125/2007, mediante o que se define o ámbito territorial das Demarcacións Hidrográficas, quedando asentadas no ámbito de actuación da Confederación Hidrográfica do Norte (CHN) as Demarcacións Hidrográficas Miño-Limia e Norte.

Segundo establece o Real Decreto 266/2008, de 22 febreiro, a Confederación Hidrográfica do Norte modifícase quedando dividida en dúas novas confederacións: a Confederación Hidrográfica do Miño-Sil (CHMS) e a Confederación Hidrográfica do Cantábrico (CHC). Este mesmo Real Decreto dispón que as Demarcacións Hidrográficas do Miño-Limia e Norte pasan a chamarse Demarcación Hidrográfica do Miño-Sil e do Cantábrico, respectivamente.

Ámbito territorial da Demarcación Hidrográfica do Miño-Sil

A Demarcación Hidrográfica do Miño-Sil caracterízase por invernos suaves, veráns frescos, aire húmido, abundante nubosidade e precipitacións frecuentes en todas as estacións.

Pluviometría

Este parámetro ten unha ampla marxe de variación, oscilando entre os 700 en 1.900 milímetros ao ano, sendo a influencia atlántica e a propia morfoloxía da bacía as que marcan estas precipitacións. Os valores máximos alcánzanse na zona do Macizo de Manzaneda; entre o Navia e o Bibei; nas serras do leste de Lugo e norte do Sil no val inferior do Miño.

Nas serras do Oeste a precipitación das ladeiras da vertente lucense oscila entre 1300 e 1500 milímetros.

Os vales do Sil destacan polas súas baixas precipitacións, así como as depresións de Monforte, o Bierzo e Ourense (700-900 milímetros).

Cabrera, pese á súa altitude, destaca por unhas precipitacións non moi elevadas (800-1000 milímetros). En xeral o alto Sil Leonés recibe menos contribucións nas vertentes do sur que nas do norte para alturas similares.

A bacía do Limia en Buscalque destaca pola súa precipitación de 1435 milímetros ao ano; porén na zona do val de Arzoa a precipitación descende a menos de 900 milímetros ao ano.

A precipitación media anual é de 1175 milímetros para o conxunto da bacía.

Mapa Pluviométrico CH Miño-Sil

Termometría

Queda patente a influencia atlántica, que suaviza os valores extremos ás áreas próximas á costa e, ata se deixa sentir ao longo dos vales do Miño e do Sil, ainda que vai perdendo forza cara ó interior. Deste modo pásase dun réxime morno cálido no litoral ata un marítimo fresco terra dentro, alcanzándose un réxime pirenaico frío nas áreas montañosas de maior altitude na cabeceira do Sil.