O MITECO destinará un investimento de máis de 16M€ á Estratexia da Canle de Castela

Detalles

Xoves, 23 Xuño 2022

• O obxectivo é impulsar a conservación e aproveitamento desta infraestrutura cunha visión integradora que xunte aspectos socioeconómicos, ambientais e culturais
• O secretario de Estado de Medio Ambiente, Hugo Morán, presentou a Estratexia xunto coa presidenta da Confederación Hidrográfica do Duero Cristina Danés

O Ministerio para a Transición Ecolóxica e o Reto Demográfico (MITECO), a través da Confederación Hidrográfica do Duero (CHD), destinará un investimento de máis de 16 millóns de euros (16.041.209 euros) á Estratexia da Canle de Castela 2021-2024, co obxectivo de impulsar a conservación e o aproveitamento desta infraestrutura que discorre polas provincias de Palencia, Burgos e Valladolid cunha visión integradora que xunte tanto os aspectos socioeconómicos, ambientais e culturais.

O secretario de Estado de Medio Ambiente, Hugo Morán, e a presidenta da CHD, Cristina Danés, presentaron hoxe en Frómista (Palencia) as liñas fundamentais da Estratexia, destinada a revitalizar a Canle de Castela como ben de dominio público. A iniciativa e os investimentos asociados pretenden restaurar parte das infraestruturas da canle (hidráulicas e edificacións vinculadas) para mellorar a conservación do seu rico patrimonio material. Así mesmo, promocionarase a Canle de Castela como foco de atracción turística e optimizarase a xestión no uso da auga. Dentro desta última liña prevese impulsar a constitución de comunidades de regadores, así como a modernización das zonas regables.

O proxecto busca conxugar o valor patrimonial e histórico da Canle co seu potencial ambiental e como medio de aproveitamento sostible dos recursos hídricos. “A Estratexia, co seu espírito vertebrador, quere ser un exemplo de como os aspectos socioeconómicos, ambientais, territoriais e culturais poden e deben ir da man”, dixo Morán.

No mesmo sentido, Danés destacou que a Canle de Castela é un “elemento hidráulico singular de alto valor natural, que conexiona pobos e paisaxes e integra a súa xestión na súa contorna, fomentando un turismo sostible de natureza, cultural e de lecer”. De igual modo, Danés insistiu en que é necesario tamén actualizar toda a normativa que afecta a Canle de Castela, en concordancia coa situación actual deste elemento e a súa contorna.

Todos estes obxectivos desenvolveranse a través dunha serie de actuacións cohesionadas e coordinadas, así como coa colaboración institucional público e privada como mecanismos de gobernanza participativa, lembrou a presidenta do Organismo.

CORREDOR VERDE

A Estratexia consolida un corredor verde ao redor da Canle coa finalidade de vertebrar unha extensa área da meseta castelá que alberga numerosos e variados hábitats.

Con respecto ás infraestruturas da canle, dársenas, acuedutos, presas, retencións e esclusas, revisarase o seu estado de conservación, así como a dos edificios asociados ao servizo público, máis de 150, entre eles: antigos muíños, batans, fábricas de fariña, centrais eléctricas ou as casas dos escluseiros.

En canto aos usos da auga, na actualidade as augas da Canle de Castela regan máis de 21.000 hectáreas e abastecen a 400.000 habitantes das provincias de Valladolid e Palencia. A Estratexia optimizará a súa xestión e un uso sostible do recurso.

Para a promoción da canle, a Estratexia recolle a súa importancia como recurso turístico de primeira orde, de gran riqueza patrimonial e conectividade con outras vías de interese. En 1991, a Canle de Castela declarouse como Ben de Interese Cultural (BIC) e con iso púxose en marcha o Plan Rexional de Ámbito Territorial. Co paso dos anos, esta normativa necesita unha actualización acorde cos novos tempos.

DESTACADA OBRA DE ENXEÑERÍA

A Canle de Castela é unha das obras de enxeñería hidráulica máis destacada dos séculos XVIII e XIX. As súas obras comezaron en 1753 e finalizaron en 1849, servindo os seus tres ramais como vía de comunicación entre Valladolid, Medina de Rioseco e Alar del Rey, pero propiciando ademais un cambio notable no desenvolvemento industrial da súa zona de influencia, coa aparición de fábricas de fariña, batans ou fábricas de papel que aproveitaban a forza motriz da auga.

A chegada do ferrocarril, ao principio complementaria e impulsora da canle (entre 1850 e 1862, máis de 350 barcazas sucaban as súas augas), provocou pouco despois o cesamento da actividade de navegación. Coa volta da Canle de Castela a mans do Estado (1919) adaptouse para atender o regadío e o abastecemento como usos principais.
A Canle de Castela divídese en tres ramais: o do norte, desde Alar del Rey ata Calahorra de Ribas; o de Campos, desde Calahorra de Ribas ata Medina de Rioseco e o do sur, desde O Serrón ata Valladolid. Atravesa un total de 38 termos municipais, moitos deles de menos de 1.000 habitantes e cuxo sector económico principal segue sendo a agricultura.

Descargar PDF