
Unha primavera seca confirma a situación de seca meteorolóxica
- Detalles
- Xoves, 20 Xuño 2019

- A primavera foi seca no seu conxunto, a sexta máis seca do século XXI
- A escaseza de precipitacións nos últimos 12 meses permite falar de seca meteorolóxica en áreas da metade occidental e do terzo norte peninsular, e nalgunhas illas canarias
- A primavera resultou, ademais, cálida, con temperaturas 0,5º C por encima do valor normal
- O verán astronómico, que comeza o día 21 ás 17:54 hora peninsular, será probablemente máis cálido do habitual na Península e Baleares
Os rexistros de precipitacións desta primavera que termina mañá confirman a situación de seca meteorolóxica, segundo os datos da Axencia Estatal de Meteoroloxía (AEMET), dependente do Ministerio para a Transición Ecolóxica. O informe climático da primavera de 2019, así como un avance da previsión estacional para o próximo verán, foi presentado hoxe en rolda de prensa.
Ao longo da pasada primavera climatolóxica, que comprende os meses de marzo, abril e maio, recolleuse unha media de 174 l/m2 no conxunto de España, o que supón un 15% por baixo do valor medio do período de referencia (1981-2010) e confírelle un carácter seco. Tratouse da sexta primavera máis seca do século XXI.
Por meses, marzo e maio foron moi secos, mentres que o mes de abril tivo un carácter moi húmido. A causa hai que buscala fundamentalmente no temporal de levante que, entre os días 18 e 22 de abril e nalgunhas zonas da Comunidade Valenciana e a Región de Murcia, deixaba máis de 200 litros por metro cadrado en 24 horas, ou en 5 días máis do dobre do que chove, en media, nunha primavera completa.
O TERCEIRO ANO MÁIS SECO DO SÉCULO
A escaseza de precipitacións na primavera continuou a tendencia do actual ano hidrolóxico, que comezou o pasado 1 de outubro de 2018. Desde entón, no conxunto de España choveu ao redor dun 15% por baixo do normal, pero no actual ano 2019 a situación de escaseza de precipitacións acentuouse, e desde o 1 de xaneiro (ano natural) as choivas estiveron un 25% por baixo da media 1981-2010. En ambos os casos falamos do terceiro ano hidrolóxico e natural máis seco do século XXI.
Índice de Precipitación Estandarizado para os últimos 12 meses. Valores iguais ou inferiores a -1 indican seca meteorolóxica, que nese período temporal está relacionado coas anomalías que se producen nos niveis dos encoros e das augas subterráneas.
Aínda que non existe unha definición única de seca, aplicando un dos índices que se utilizan para a súa cuantificación, o Índice de Precipitación Estandarizado (SPI, polas súas siglas en inglés) á precipitación recollida en España nos últimos 12 meses, pódese falar de seca meteorolóxica en áreas das provincias da Coruña, Burgos, Bizkaia e Huesca, así como no sur de Castela e León, Comunidad de Madrid, Estremadura, oeste de Castela-A Mancha, terzo occidental de Andalucía, norte de Tenerife e A Palma. A situación acúsase especialmente no extremo meridional de Castela e León, oeste da Comunidad de Madrid e oeste da provincia de Toledo.
UNHA PRIMAVERA CÁLIDA
No que se refire ás temperaturas, a pasada primavera climatolóxica resultou ser cálida, cunha temperatura media de 14,2º C. Este valor é superior en 0,5º C á media do período de referencia 1981-2010 e convértea na decimosegunda primavera máis cálida desde 1965. Os meses de marzo e maio foron cálidos, mentres que o mes de abril rexistrou, en conxunto, temperaturas próximas ás normais.
Cabe apuntar o episodio cálido que se produciu do 21 ao 31 de maio, cando se superaron os 37º C en puntos do val do Guadalquivir e os 36º C en Galicia. Nesta comunidade, A Coruña Aeroporto rexistrou o día 31 unha temperatura máxima de 33,6º C, récord da serie para o mes de maio.
Clasificación climática da primavera en España baseada en precipitación e temperatura (período de referencia 1981-2010). En azul a correspondente á primavera de 2019.
NO RESTO DO MUNDO
Máis aló das nosas fronteiras estes meses tamén foron de récords, case todos eles moi vinculados ao quecemento global. Así, marzo e abril de 2019 foron o segundo marzo e abril máis cálidos do planeta desde que comezaron os rexistros en 1880. Ademais, o período de 12 meses comprendido entre abril de 2018 e marzo de 2019 é o máis cálido rexistrado en Europa, e desde abril de 2019 cara atrás podemos contabilizar 412 meses consecutivos e 43 abrís consecutivos con temperaturas por encima das medias do século XX. Finalmente, hai que destacar que a extensión de xeo mariño no Ártico foi a menor para un mes de abril desde que esta monitórase por satélite, en 1979.
PREDICIÓN ESTACIONAL
O avance da tendencia do tempo previsto para o período xullo-agosto-setembro de 2019 indica que existe unha maior probabilidade de que a temperatura alcance valores superiores aos normais na Península e Baleares considerando, como sempre, un período de referencia do 1981 ao 2010.
O escenario máis probable é que a temperatura media do verán sitúese, no tercil superior, que para o conxunto de España significa que estará, polo menos, case 0,5º C por encima do normal, aínda que nalgunhas zonas, especialmente do noroeste peninsular, esta anomalía cálida pode chegar practicamente a 1º C. Para situarnos, hai que destacar que o famoso verán de 2003 –o máis cálido ata a data-, tivo unha temperatura media 1,9º C superior á normal. O pasado verán de 2018, tamén máis cálido do normal, arroxou unha temperatura 0,6º C superior ao valor normal en media.
Diferenza en º C entre o tercil superior da observación e a media para o período xullo-agosto-setembro para a variable temperatura media (período de referencia 1981-2010)